kanon polikleta
Podstawowa wiedza , która jest niezbędna do projektowania / oraz poznania ludzkiej anatomii , można powiedzieć , że bez tego ani rusz
Tak w 3 krokach wygląda kanon polikleta poniżej podam dokładne wielkości i pewne zależności w schemacie
wymiary na bazie modułu
Na załączonym obrazku można zobaczyć poszczególne i dosyć ważne wartości , które są nieodłączną częścią kanonu polikleta . Warto jest się z nimi zapoznać . Na zdjęciu została zaznaczona pewien łuk idący od pępka aż po łokieć , co to jest ? otóż jest to pewna zależność która mówi , że łokieć idzie do pępka , dlatego jeżeli chcemy wyrysować rękę ,która jest wychylona należy zadbać żeby łokieć koniec końców spotkał się z linią pępka . Kolejna rzeczą wartą zauważenia jest pępek . pępek można powiedzieć jest środkiem ludzkiego ciała , jak od cyrkla można wyrysować okrąg , który będzie opierać się na ludzkim ciele pod spodem wrzucę zdj pracy Leonarda da Vinciego ” Człowiek Witruwiański ” , który też jest schematem .
Dlaczego w ogóle poruszam temat takiego czegoś jak kanon polikleta ??? Otóż jest to bardzo ale to bardzo ważne , ponieważ ten schemat pozwala na lepszą obserwację podczas rysunku . Rysując ludzi po dokładnym przestudiowaniu anatomii oraz takiej elementarnej rzeczy jak kanony w tym polikleta zauważa się o wiele częściej i szybciej błędy w pracy . Przykładowo czy człowiek jest za duży czy miednica jest wyrysowana w dobrym miejscu , czy mięśnie są dobrze rozstawione . Wyrysowanie postaci zgodnej technicznie i cieszącej oko jest nielada wyzwaniem i liczą się tu najmniejsze mankamenty takie jak wystawanie mięśni zależności między nimi . Ludzkie twarze , postury dynamika postci , ogólnie ludzie patrzymy i widzimy ich masowo codziennie przez to nasz mózg bardzo szybko wyłapuje to czy coś jest dobrze a jeżeli nie i tu jest haczyk lubi nam nie podpowiadać co dokładnie jest źle .
Inne kanony piękna
Na przestrzeni wieków tworzyły się przeróżne kanony , które były charakterystyczne także i dla danych cywilizacji . Starały się one opisać człowieka względem różnych zależności ( pomiarów części ciała , złotego podziału , czy łączenia jednostek miary ) .
Przykładowe rodzaje kanonów oraz ich znaczenia :
Modulor-Le Corbusiera – Opracowany jako pomost pomiędzy dwiema jednostkami miary ( system imperialny i system metryczny ) . Człowiek z podniesionym do góry ramieniem .
Kanon egipski
Kanon Albrechta Durera – Artysta interesujący się matematyką , starał się dostosować człowieka na ułamki , próbując dostosować pewne części ciała . Zauważył jedno , że ludzkie ciało jest całkowicie symetryczne .
Francisco di Giorgio Martini – Przedstawienie rozważań na temat relacji człowieka , rzutu a fasadą kościoła .
Kanon Alfreda Zeisinga – Stworzony na oparciu zasady złotego podziału . Podział ludzkiego ciała na 2 odcinki M i m
Jednostki miary bazujące na elementach ciała człowieka :
Kraniometria – pomiar czaszki ( 6-8 na wysokość , 2 na szerokość )
Osteometria – pomiar szkieletu
Kefalometria – pomiar głowy i tkanek miękkich
Kartometria – pomiar proporcji ciała
Somatometria – pomiar całego ciała
Rysowanie poszczególnych części ciała
kościec
czaszka od frontu
Czaszka od boku. Szkic na bazie koła. NAJWAŻNIEJSZE ELEMENTY;
1- mocowanie się kości szczęki do czaszki trzeba pamiętać, że mocowanie będzie na środku.
2- Górna część czaszki będzie spłaszczona, jej łukowy kształt będzie dopiero się zaczynał bliżej czoła
3- Czaszka powyżej jest szkicem czaszki sztywnego schematu głowy kaukaskiej tzw.(rasy białej), jednakże należy pamiętać, że w rzeczywistości czaszki mogą się od siebie różnić bardziej bądź mniej subtelnie. Widoczne różnice rasowe można ujrzeć po „ubraniu czaszki w mięśnie i skórę”.
Cechy twarzy zależnie od rasy
Twarz od profilu
Twarz rasy czarnej będzie miała większy często zaokrąglony nos, większe usta co za tym idzie pełniejszy uśmiech, większe oczy. Kolejną rzeczą jest częste co odróżnia od innych ras człowieka wysunięcie twarzy do przodu (nosa, ust). Czasami nos może przyjąć formę spłaszczonej elipsy z większymi nozdrzami.
Twarz rasy białej będzie mieć mniej wybrzmiałe cechy twarze. wyciągnięty nos, trochę węższy, oczy bardziej przymknięte, oraz osadzone bliżej zewnętrznej cżęści twarzy względem osób czarnych, także brwi bliżej oczu. usta węższe, a także całość tawrzy mniej wyciągnięta.
twarz rasy żółtej często posiada okrągły nie za duży nos, oczy widocznie przymknięte co jest charakterystyczną cechą. W tym przypadku tak samo jak u osób czarnoskórych w bardziej wybrzmiałych przypadkach rasowych można zauważyć wyciągnięcie twarzy (ust, nosa). oczy nie są wklęsłe tzw (są bardzo blisko zewnętrznego obrysu twarzy).
Kręgosłup, oraz zależności
Jak narysować kręgosłup:
Pierwszy etap, czyli wyrysowanie czterech równych odcinków
Kolejnie odznaczamy 1/4 jednego z odcinków, i będzie to nasz moduł. Miejsca krzyżyków jest to miejsce wyznaczone przez moduł. Pierwszy moduł przyda się do „zmniejszenia” 2 od dołu odcinka, a drugi do zmniejszenia tego na samej górze.
Krzyżyki i odcinki pomiędzy nimi będą poprawnie wyznaczały nam wielkości 3 kolejnych części kręgosłupa
W tym momencie można przystąpić do rysowania kręgosłupa i tu pojawia się pierwsza zasada:
#1- Kręgosłup zwęża się im bliżej głowy
1 odcinek lumbar najniższy odcinek kręgosłupa łączący się z miednicą, której temat poruszę w dalszej części rysowania anatomii.
2 odcinek jest najdłuższy i to na kręgach tej części kręgosłupa rozpościerają się żebra. Sumując 12 par żeber, czyli 24 żebra.
3 odcinek szyjny
Sytuacja nawiązująca się do kręgosłupa a położenia ciała i jego kształtu jest znacząca pierwsza rzecz pod „artystycznym” kątem patrzenia jest zasada KONTRPOZYCJI.
Miednica
Najpierw idąc tropem zasady od ogółu do szczegółu rysuję prostopadłościan zwężający się do środka. W który wrysowuję elipsy przez co mamy już bazową geometryzację miednicy. ! etap rysowania prostopadłościanu można pominąć, należy jedynie wiedzieć, że geometryczną bazą miednicy jest owal zwężający się do dołu.
Kolejnym etapem jest wyznaczenie połowy owalu, gdyż on odznaczać będzie wertykalnie (pionowo) 2 różne elementy, czyli dolny- miejsce połączenia z nogami, oraz górna- 2 skrzydła tworzące wyraźne linie na ciele zwane „iliac crest”.
Dalej wyznaczamy 1/3 z górnej części, będzie ona wyznaczać nam miejsce w którym pojawią się skrzydła. W dolnej części musimy wyznaczyć połowę stąd ten rysunek wyżej. Od połowy przeprowadzamy pod kątem linię, potem przez chwilę prowadzimy ją po obwodzie elipsy i znów pod kątem zamykamy ją u góry by powstał taki zakrzywiony trapez. przestrzeń pomiędzy trapezami łączymy elementem zwanym „pubic symphysis”.
W dolnych trapezach wrysowujemy dziury, a na łączeniu górnej części i dolnej elipsy, które symbolizują staw w którą wchodzi kość udowa. Tylna część miednicy, czyli ta która łączy się z kością ogonową zwaną „sacrum”, i to właśnie kość ogonowa, oraz pubic symphysis łączą nam 2 elementy miednicy.
Miednica jest częścią układu kostnego odznaczającą się największym zróżnicowaniem płciowym w ludzkim ciele względem innych kości. Część ciała, która odpowiada u kobiet za rodzenie u mężczyzn takiej funkcji nie pełni, dlatego jest ona tak wyróżniająca się w stosunku do płci.
Przede wszystkim jej szerokość, u kobiet będzie ona szersza, co jest bezpośrednio związane z rodzeniem, jej szerokość jest nieznacznie szersza, ale zauważalna. I to ta cecha kierunkuję w bardzo dużym stopniu także atrakcyjność kobiet w oczach mężczyzn im szersze i ładniej zarysowane biodra tym atrakcyjniejsza jest kobieta.
Dziura w środku miednicy i jej kształt
U kobiet przestrzeń jest bardziej owalna, dzięki czemu dziecko może się przecisnąć u mężczyzn węższa.
Kolejną cechą jest lekkie cofnięcie w kobiecej miednicy.
Ostatnią ważną rzeczą jest kąt ułożenia miednicy. Połączona jest z kręgosłupem, więc będzie ona pod lekkim kątem.